Eνδομήτρια σπερματέγχυση (IUI)

Πρόκειται για την τεχνική κατά την οποία σπέρμα εισάγεται με τη βοήθεια ειδικού, λεπτού καθετήρα μέσα στη μήτρα της γυναίκας, το οποίο έχει επεξεργαστεί εκ των προτέρων στο εργαστήριο προκειμένου να αυξηθεί το δυναμικό των σπερματοζωαρίων. Με τον τρόπο αυτό, η απόσταση που χωρίζει το σπερματοζωάριο και το ωάριο μικραίνει και διευκολύνεται η διαδικασία της γονιμοποίησης.

Σπερματέγχυση με σπέρμα του συντρόφου είναι κατάλληλη για:

• Νεαρές γυναίκες με διαβατές σάλπιγγες
• Ζευγάρια των οποίων οι λόγοι για τη στειρότητα είναι άγνωστες.
• Ζευγάρια στα οποία η γυναίκα έχει προβλήματα ωορρηξίας (πχ. σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών).
• Ζευγάρια στα οποία ο σύντροφος εμφανίζει ήπιας έως μέτριας βαρύτητας προβλήματα με την ποιότητα του σπέρματος, όσον αφορά τη συγκέντρωση ή την κινητικότητα.

Σπερματέγχυση με σπέρμα δότη είναι κατάλληλη για:

• Άνδρες με κακή ποιότητα σπέρματος ή απουσία σπερματοζωαρίων.
• Άνδρες που είναι φορείς μιας γενετικής ασθένειας η οποία δεν μπορεί να ανιχνευθεί στα έμβρυα.
• Γυναίκες που δεν έχουν σύντροφο.

Η σπερματέγχυση μπορεί να εφαρμοσθεί σε φυσικό κύκλο, δηλαδή χωρίς φάρμακα ή μετά από πρόκληση ωοθυλακικής ανάπτυξης με τη βοήθεια φαρμάκων. Συνήθως η φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών επιλέγεται σε γυναίκες που έχουν άστατο κύκλο όπως στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Η παρακολούθηση γίνεται με σειρά υπερηχογραφημάτων και εξετάσεων αίματος για τον προσδιορισμό των επιπέδων των ορμονών.
Όταν τα ωοθυλάκια έχουν φθάσει σε ικανοποιητικό μέγεθος και αριθμό, η σπερματέγχυση πραγματοποιείται περίπου 36 ώρες μετά τη χορήγηση μιας ένεσης χοριακής γοναδοτροπίνης που προκαλεί την ωρίμανση των ωαρίων και η ωορρηξία.

Ο σύντροφος χορηγεί σπέρμα λίγο πριν την προγραμματισμένη ώρα της σπερματέγχυσης (περίπου 1-2 ώρες πριν). Σε περιπτώσεις δωρεάς σπέρματος, το σπέρμα του δότη φυλάσσεται στην τράπεζα σπέρματος και αποψύχεται 1-2 ώρες πριν τη σπερματέγχυση.
Η επεξεργασία του σπέρματος περιλαμβάνει φυγοκέντρηση σε στρώματα διαφορετικής πυκνότητας και έπειτα έκπλυση σε ειδικό καλλιεργητικό μέσο επιλογής με στόχο τη συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων με την καλύτερη κινητικότητα και το διαχωρισμό από το σπερματικό υγρό.
Το σπερματικό υγρό περιέχει λευκοκύτταρα, ανώριμα γεννητικά κύτταρα και ελεύθερες ρίζες οξυγόνου που μπορούν να προκαλέσουν κατακερματισμό του DNA, με αποτέλεσμα χαμηλή γονιμοποιητική ικανότητα. Έτσι, μετά την επεξεργασία του σπέρματος στο εργαστήριο η ποιότητα του δείγματος το οποίο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για σπερματέγχυση είναι καλύτερη.

Τα ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης με σπερματέγχυση είναι σχετικά χαμηλά (10-15% ανά κύκλο) βέβαια εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (ηλικία της γυναίκας, ποιότητα και αριθμός των σπερματοζωαρίων, κ.λπ.). Αυτό σημαίνει ότι για να επιτευχθεί κύηση μπορεί να χρειαστούν αρκετές προσπάθειες. Βέβαια η συγκεκριμένη τεχνική έχει το πλεονέκτημα ότι είναι σαφώς λιγότερο παρεμβατική από την εξωσωματική γονιμοποίηση και άρα έχει μικρότερο κόστος.
Αν η γυναίκα είναι όμως άνω των 40 ετών ή έχει χαμηλό απόθεμα ωαρίων (χαμηλή ΑΜΗ), τότε το ποσοστό επιτυχίας μετά τη σπερματέγχυση μειώνεται σημαντικά. Σε μεγαλύτερες ηλικίες η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η ενδεδειγμένη μέθοδος για την μεγιστοποίηση της πιθανότητας επίτευξης εγκυμοσύνη